түме

зат. сөйл. Түмен. Сол себептен де бір т ү м е д е н, екінші т ү м е г е, мыңдыққа, жүздікке, ондыққа өзі тілеп бір жауынгер ауысар болса, ондай жауынгер өлтірілген (І.Есенберлин, Шығ. жин., 9, 264).